اندازه گیری بهینه دی اكسید كربن

اندازه گیری بهینه دی اكسید كربن

چكیده

در این پایان نامه با استفاده از دستگاه اندازه گیری حلالیت گازها در مایعات حلالیت گاز دی اكسید كربن در محلول آمونیاك در فشار آزمایشگاه در محدوده درجه حرارت
^oc 60 ~ 20  برای غلظت های 1293/1 و 186/2 و 837/3 و 11/8 مولال از محلول آمونیاك اندازه گیری شد . مقدار حلالیت دی اكسید كربن با استفادده از تئوری ادوارد محاسبه گردیده است . با توجه به این مسئله كه حل تئوری ادوارد در دسترس نبوده  ابتدا این مدل حل گردید . سپس مقادیر تجربی حلالیت با مقادیر بدست آمده از مدل ادوارد مقایسه و ناتوانی مدل ادوارد جهت پیش بینی صحیح حلالیت گازی دی اكسید كربن در محلول آمونیاك در دماهای پایین مشخص گردیده است. با استفاده از نتایج بدست آمده از
 آزمایش ها مدل ادوارد و روشهای بهینه سازی این مدل جهت تخمین حلالیت گاز دی اكسید كربن در محلول آمونیاك در دماهای پایین توسعه داده شد.  كه این مدل به صورت یك برنامه كامپیوتری نوشته شده و در قسمت ضمیمه آورده شده است .

مقادیر بدست آمده از آزمایش های انجام شده در این پایان نامه با مقادیر تجربی از منابع دیگر مقایسه و صحت كار بررسی شده است . مقدار حلالیت گاز دی اكسید كربن در محلول آمونیاك در غلظت های مورد استفاده در این پروژه با استفاده از مدل بدست آمده و با مقادیر تجربی مقایسه شده است كه بین این نتایج توافق خوبی برقرار می باشد .

به طور مختصر موارد ذیل را به عنوان نتایج تجربی این پایان نامه می توان منظور كرد:

- سیستم ( دی اكسید كربن – آمونیاك – آب ) یك سیستم فعال شیمیایی بوده و انحلال دی اكسید كربن در آن هم به صورت فیزیكی و هم به صورت شیمیایی انجام
می شود .

- انحلال دی اكسید كربن در محلول آمونیاك ( آمونیاك + آب) قابل توجه می باشد با توجه به نتایج تجربی چنین به نظر می رسد كه در اكثر غلظت ها شیمیایی بر روی حلالیت در دمای ^oC  40 بیش از سایر دماهای مورد آزمایش می باشد در نتیجه بیشترین حلالیت نیز در این دما می باشد.

-  در این سیستم تا دمای ^oC  40 با افزایش دما حلالیت  دی اكسید كربن افزایش
می یابد و پس از این دما با افزایش دما حلالیت كاهش می یابد شكلهای (5-1) تا (5-5)

- با توجه به نتایج بدست آمده از مدل ادوارد و مقایسه این نتایج تجربی چنین به نظر
می رسد كه مدل ادوارد در دماهای پایین جواب های خوبی ارائه نمی دهد و نیاز است كه در پارامترهای مدل تغییراتی داده شود .

ضمنا مشخص گردید كه حلالیت گاز دی اكسید كربن در حلالهای قطبی و غیر قطبی ناچیز است و همچنین حلالیت آن در حلالهایی كه گروه كربنیل (CO) در ساختمان مولكولی آنها وجود دارد بیشتر از حلالهای دیگر می باشد و بیشترین مقدار حلالیت را در اتیل استات داریم . و یك مدل نیمه تجربی – نیمه تئوری جهت تخمین حلالیت گاز
دی اكسید كربن در حلالهای قطبی و غیر قطبی ارائه شده است .

گریزی نیز بر حلالیت گاز دی اكسید كربن در حلالهای آلی كردیم و به نتایجی نیز رسیدیم به طور مثال در الكلها  با افزایش تعداد اتم های كربن حلالیت افزایش می یابد با افزایش تعداد اتم كربن در الكلها خاصیت قطبی بودن مولكول الكل كاهش یافته و مولكول الكل به سمت غیر قطبی بودن پیش می رود و چون مولكول دی اكسید كربن هم یك مولكول غیر قطبی است حلالیت آن در حلالهای غیر قطبی بیشتر می شود.

جهت دریافت فایل کامل اندازه گیری بهینه دی اكسید كربن لطفا آن را خریداری نمایید