کم شنوایی
یك گروه میان رشته ای از محققان شامل نماینده های از رشته‌ی پزشكی شنوایی سنجی، آسیب شناسی گفتار- زبان، متخصص گوش، پزشكی كودكان، رشد كودك و علم امراض مسری به موضوعات خاصی در كنفرانس رسیدگی كردند كه شامل شناسایی و تشحیص اولیه و زود هنگام از دست دادن شنوایی ، مقصد مناسب جمعیتی برای غربال كردن و مدل غربال گری مناسب است. در میان تصمیم گیری های تاریخی هیئت N3H بحث های زیادی وجود داشت و مباحث توصیه كردند كه تمام نوزادان ، صرفنظر از درصد عوامل خطرناك برای كم شنوایی در سه ماهه‌ی اول زندگی مورد غربال گری قرار گرفتند. این نظریه و پیشنهدها یك نقطه‌ی حركت مناسب از اعمال و رفتار شایع بود كه در زمان غربال گری تنها برای بچه هایی بود كه تصور می شد در خطر شنوایی هستند.
غربال گری بر مبنی خطر در مقابل غربال گری جهانی: منطق برای غربال گری شنوایی بر اساس خطر ، بر اساس نتایج بهتر و بالاتر و تأثیرات بیشتر این روش در مقایسه با غربال گری جهانی است. در سال 1970 ، گروه میان رشته ای شناخته شده به عنوان (JCIH) اعلام كرد كه موفقیت اولیه‌ی این مقاله تشخیص نیاز به شناسایی زود هنگام مشكلات شنوایی اما نتیجه گرفت كه حجم غربال گری نوزادان راضی كننده نیست . در عوض، JCIH غربال گری نوزادانی را كه یك با چند عامل خطر را نشان می دادند را توصیه كرد كه در ضمیمه انتشار یافت. این عوامل خطر به عنوان بالاترین خطرات شناخته شدند. موجه ترین و قانع كننده ترین دلایل برای برای محدود كردن غربال گری در نوزادان در خطر از دست دادن شنوایی درجه‌ی شیوع پایین كم شنوایی كافی در میان نوزادنی است كه در معرض خطر نیستند.اگر چه گزارش ها گوناگون هستند ، تخمین زده می شود كه درجه‌ی شیوع مادرزادی ، كم شنوایی حسی عصبی بین 1تا3در هر 1000 نفر جمعیت است.تخمین های كم شنوایی در میان نوزادان در معرض خطر بالااست. هر چند كه یك ردیف از 2 تا 4 در هر صد نفر دارد یا تقریبا 10 بار بزرگتر از جمعیت های كلی است. آن فرض می كنند كه با تمركز بررسی تلاش های غربال گری در نوزادان در معرض خطر بالا، مقدار پیش بینی مثبت و هزینه‌ی كارآیی و كاربست پذیری غربال گری باید افزایش یابد. آن همچنین اعتقاد دارد كه اكثریت نوزادان مبتلا به ناشنوایی مادر زادی باید شناسایی شوند. نا مناسبی روش های مبتنی بر خطر برای غربال گری نوزادان تازه متولد شده با افزایش شواهد از تعداد محققانی كه آشكار می كنند این روش 50% از نوزادان مبتلا به كم شنوایی مادرزادی را از دست میدهد . به عبارت دیگر ، نیمی از نوزادان دارای شنوایی معیوب ثابت كردند هیچ عامل خطری برای كم شنوایی وجود ندارد. بنابراین ، نباید به وسیله‌ی برنامه های غربال گری شناسایی شوند. این واضح و روشن است كه این داده ها و اطلاعات برای رسیدن به هدف 100% شناسایی و آشكار سازی كم شنوایی در دوره ی نوزادی است، و برای غربال گری تمام تازه متولدین جهت كم شنوایی لازم و ضروری است. در گذشته ، هزینه بالا همراه با روشهای موجود برای غربال گری تازه متولدین یك مانع عمده برای انجام حجم غربال گری تازه متولدین است. پیشرفت های تكنولوژیكی از قبیل پیشرفت در ابزار آزمون اتوماتیك است، هر چند كه كاهش هزینه‌ی غربال گری را در پی دارد. در سال 1994، یك سال بعد از بیانیه ی كلی N3H، این نهاد پیش نویس جهانی آشكار سازی كم شنوایی در سه ماهه‌ی اول بعد از تولد را توصیه كرد اما توصیه ها در مورد غربال گری مستقیم هر نوزادی را متوقف كرد .پیشنهادات برای غربال گری شنوایی جهانی نوزادان تا سال 2000 انجام نگرفت تا زمانی كه JCIH یك سری راهنمایی های جدید را برای آشكار سازی اولیه‌ی شنوایی وجلوگیری و درمان منتشر كرد. پیشنهاد بر اساس شواهد بالینی ظاهر شده ای بود كه (1) تشخیص زود هنگام كم شنوایی و درمان منجر به نتایج گفتاری و زبانی بهتر می شود و(2) 50% نوزادان دارای شنوایی معیوب مادرزادی هیچ خطری برای كم شنوایی ندارند . راهنمایی های سال 2000 JCIH از قبیل اصلاح لیست آشكار كنندگان خطر برای نوزادان از 29 روز تا 2 سال بود كه شامل راهنمایی مداوم نظارت نوزادان مبتلا كه ممكن در معرض خطر برای شروع دیر هنگام یا كم شنوایی پیشرو هستند كه در دوره‌ی نوزادی آشكار نشده است.
جهت دریافت فایل کامل کم شنوایی لطفا آن را خریداری نمایید