برکه های تثبیت فاضلاب
مقدمه:
برکه های تثبیت فاضلاب گودال های خاکی هستنند که فاضلاب خانگی و دیگر فاضلاب ها برای مدت طولانی در آن ها نگهداری شده و با عمل ته نشینی و به کمک نور، حرارت، رشد جلبک ها و میکروارگانیسم ها مواد آلی موجود در فاضلاب تجزیه و تثبیت می گردند.
فرایند های طبیعی در تصفیه فاضلاب در برکه نقش اساسی داشته و برکه ها جزء روش های ارزان قیمت تصفیه فاضلاب هستند. مهمترین معایب برکه ها تولید بو، پرورش حشرات ، بالا بودن غلظت جامدات معلق در پساب، نیاز به زمین زیاد و اتلاف آب به علت تبخیر و نشت والودگی اب های زیر زمینی
می باشد.
متداولترین نوع برکه ها برکه های اختیاری تثبیت فاضلاب هستند. که در آنها همزیستی میان جلبک ها و باکتری ها در جریان است. برکه های اختیاری دو نوع می باشند یکی برکه های اختیاری اولیه که فاضلاب خام را دریافت می کنندو دیگری برکه های اختیاری ثانویه که فاضلاب ته نشین شده یا پساب برکه بی هوازی را دریافت میکنند و برکه تثبیت اختیاری مورد بررسی ما از نوع دوم است.
رنگ فاضلاب در برکه های اختیاری به رنگ سبز دیده می شود. غلظت جلبک ها در پساب برکه های اختیاری با توجه به میزان بار گذاری و درجه حرارت معمولا در محدوده 2000- .500 میکروگرم کلروفیل a در هر لیتر قرار دارد .گاهی رنگ برکه به صورت قرمز یا صورتی در می آید به ویژه زمانی که بار آلی ورودی به آنها بالاست و به سبب وجود باکتری های اکسید کننده سولفید می باشد.[1]
فصل اول:
كلیات
سیستم بركه های تثبیت فاضلاب:
گزارش بانك جهانی (Shuval .et. al 1986) مفهوم بركه های تثبیت فاضلاب را كه سیستم بسیار مناسبی برای استفاده خروجی آن در كشاورزی است تصدیق كرد. جدول (1) مزایا و معایب بركه ها را در مقایسه با سایر فرآیندهای بیولوژیكی تصفیه فاضلاب با سرعت زیاد و سرعت كم، فراهم كرده است. نكته اینكه لاگن های هوادهی شده و سیستم WSP به عنوان سیستم های تصفیه بیولوژیكی فاضلاب با سرعت كم بررسی شده اند بركه های تثبیت، فرآیندهای تصفیه فاضلاب ترجیح داده شده اند در كشورهای در حال توسعه كه زمین غالباً با هزینه و موقعیت معقول در دسترس است و نیروی كار متخصص اندكی وجود دارد.