سوسیالیسم از دوران غارنشینی تا ظهور تورات
سوسیالیسم غارنشینی
آیا بحث دربارة وجود سوسیالیسم از دورانهای بشر اولیه، بمنزلة تحقیر آن است یا تجلیل از آن؟ اگر بپذیریم كه سوسیالیسم اصالتش را از دورانهای بشر اولیه نمی‌گیرد، در این صورت دیگر نمی‌توان آن را آخرین راه پیشرشفت بشرتلقی كرد.
لغت سوسیالیسم جوان است زیرا فقط درقرن هجدهم پایدار شده و صفت سوسیالیست از آن هم جوانتر است زیرا در سال 1822 در انگلستان، و در1831 درفرانسه عنوان گردیده است. معنی لغوی آن جامعه‌گرائی است و از ریشه «سوسیوس»[1] به معنی شریك و همراه مشتق‌شده ولی بازهم می‌توانیم عقب‌تر برویم و در زبان‌شناسان ریشة اروپائی آن را به صورت «سكو»[2] بیابیم كه به‌نظر زبان‌شناسان ریشة لغت «سوسیته» یا اجتماع، و مبین كسانی است كه باهم زندگی می‌كرده‌اند. پس جای‌شگفتی نیست كه ریشة سوسیالیسم درجوامع اولیة انسانی وجود داشته باشد. نوعی سلطة مذهبی برآنان داشت. سوسیالیسم غارنشینی از سازمان تقسیم‌كار بسیار منظمی برخوردار بود و به‌هركس طبق ذوق و استعدادش كاری محول می‌شد. به زنان سبزیكاری و به مردان شكار و صیدماهی و جستجوی مواد معدنی محول شده بود زنان و كودكان به جمع‌آوری میوه و سبزیهای ریشه‌دار (مانند پیاز و هویج و چغندر) و احتمالا قارچ و گردو و عسل و تخم‌پرندگان وحشی می‌پرداختند. مردان نیز كار جمع‌آوری هیزم و میوة كاج و سنگ چخماق و ساختن اسلحه و ادوات سنگی دیگر را انجام می‌دادند و با استخوان و شاخ حیوانات، وسایل تزئینی می‌ساختند. عده‌ای دیگر به شكار و ماهیگیری مشغول بودند و حیوانات وحشی مانند اسب و گاو و گوزن و آهو و شیر و روباه و پرندگانی مانند كبك و دراج را تعقیب و شكارمی‌كردند. جمعی دیگر گوشت شكار را قطعه قطعه می‌كردند و پوست آن را می‌‌كندند و با افروختن آتش به تهیة خوراك می‌پرداختند. سهم‌هركس براساس نیازش تعیین می‌شد نه براساس كاری كه انجا می‌داد، بطوری كه حتی اگر كسی موفق به شكار نشده بود، مانند سایرین سهم می‌گرفت. نگهبان آتش و تهیه‌كنندة سنگ چخماق نیز حق استفاده از عسل و تخم‌مرغ را داشتند. همه‌چیز، از جمله كار و تولید و مسكن، مشترك و دسته جمعی بود زیرا یك فرد منزوی و تنها كه حاضر به تقسیم محصول كارخود یا مبادلة آن با دیگران نبود، می‌توانست در چنین جامعه‌ای زندگی كند. آیا این سوسیالیسم اجباری نقائصی هم داشت؟ می‌توان تصور كرد كه كسی كه كار جمع‌آوری میوه را به عهده داشته، بخشی از آن را در خفا می‌خورده، یا دختری كه پوست یك شكارچی نیزة نوك‌تیز را به خودش اختصاص می‌داده است. از این زمان بود كه مالكیت خصوصی بطور پنهانی و غریزی به وجود آمد و آغاز مالكیت مواد مصرفی قابل نگهداری مانند فندق وبلوط و پوست حیوانات، به مالكیت وسایل تولید مانند نیزه و سلاح انجامید و سرانجام منتهی به سرمایداری شد. از طرفی، وقتی غار واحد زندگی دسته‌جمعی بشمار می‌رفته، احتمالا غار دیگری هم در نزدیكی آن وجود داشته كه رقیب و حتی دشمن غار اولی بوده است. معمولا یك غار از وجود غار دیگر بی‌خبر بوده چه درغیر این صورت هردوغار باهم دشمنی می‌كردند و به زدو خورد می‌پرداختند. بدین ترتیب سوسیالیسم به فضای یك غار محدود می‌شد.
زمین برای همه
وقتی آب و هوا معتدل‌تر شد، انسانها توانستند از درون این پناهگاههای زیرزمینی خارج شوند و كلبه‌هائی در نور آفتاب بنا كنند. شكار و ماهیگری جای خود را به طرز زندگی داد و افراد به صورت شبان و كشاورز درآمدند و به‌جای تحمل سختیهای طبیعت آن‌را مهار كردند و مورد استفاده قرار دادند.
انسانها اهلی كردن حیواناتی مانند سگ و گاو و گوسفند و خوك و گوزن رافراگرفتند و به دامداری پرداختند، اما گله متعلق به همة افراد خانواده یا قبیله بود. كشتزارها یا اصولا به كسی تقلق نداشت و یا متلق به همه بود زیرا اراضی بقدری وسیع و پراكنده بود كه هیچكس به فكر تصرف و یا كشمكش برسر آنها نمی‌افتاد.
دراین دوره شبانی، گروههای انسانی دائماً درحال تغییر مكان بودند و بارمه‌های خود چراگهای سرسبزتری را جستجو می‌كرند و در عین حال به شكار و صیدماهی می‌پرداختند. در آغاز، دامداری فقط نوعی كمك به منابع غذائی آنها بشمار می‌رفت، ولی بعد كه متوجه شدند این كار می‌تواند آذوقة مرتب برایشان تأمین و از كمبود و قحطی جلوگیری كند گوشت دامها را خشك و برای روز مبادا ذخیره می‌كردند. باین ترتیب رمه و چراگاه به صورت سرمایه درآمد. بتدریج خشك كردن میوه و دانه را هم‌فرا گرفتند و شاید دراثر یك تصادف این دانه‌ها به‌صورت بذر روی زمین پاشیده و موجب رویاندن گندم و غلات دیگر شد و انسان را به كشاورزی علاقه‌مند ساخت. اقتصاد كشاورزی با توجه به وضع اقلیمی و آب و هوا، بموازات اقتصاد شبانی پیشرفت كرد ولی هنوز كشاورزان دائماً درحال تغییر مكان بودند و از اراضی بكر و دست نخورده استفاده می‌كردند زیرا زمین بكر آنقدر زیاد بود كه كسی به فكر كشت و زرغ در زمینهای سابق نمی‌افتاد. اما پس از چندی انسانها برآن شدند كه دریك جا سكنی گزینند ولی محل كشاوزان خود را تغییر بدهند. باین ترتیب درمركز دایره‌ای از زمینهای مزرعی مستقر شدند و به زندگی بیابانگردی خود خاتمه دادند. اما این عمل مستلزم تقسیم‌كار و وضع قواعد و مقررات جدید بود
جهت دریافت فایل سوسیالیسم از دوران غارنشینی تا ظهور تورات لطفا آن را خریداری نمایید