تفاوت های جنسیت در پذیرفتن پیشنهادات جنسی
تفاوت های جنسیت در پذیرفتن پیشنهادات جنسی
راسل د. كلارك . دانشگاه ایالت فلوریدا
النیل ها تفلید. دانشگاه هاوائی در مونوآ
با توجه به نگرشات كلیشه ای، فرهنگی مردان نسبت به زنان در زمینه روابط جنسی علاقمند تر هستند، احتمال اینكه زنان فعالیت جنسی را محدود سازند بیشتر است. در این مقاله، به كار صاحب نظرانی كه در حمایت از این مسئله بحث كرده اند اشاره می كنیم و به بررسی اطلاعات مصاحبه ای و ارتباطی كه این موضوع مورد و بحث را مورد حمایت قرار می دهند می پردازیم. در پایان، به دو آزمایش تجربی از این فرضیه رجوع می كنیم.
در این آزمایشات، كه در سال 1978 و 1982 انجام شد، حد معمول علاقه هم پیمانان مرد و زن با یكی از سه تقاضا با معشوقه احتمالی برخورد می كند: امشب بریم بیرون؟ یا
به آپارتمانم می آئی؟ یا من همبستر می شی؟ اكثر مردان مایلند بازنی كه به آنها نزدیك شده است یك رابطه نامشروع جنسی داشته باشند. زنان اینگونه نیستند. هیچ زنی موافق با یك رابطه نامشروع جنسی نمی باشد. بسیاری از دلایل احتمالی برای این تفاوت های جنسی اشاره شده مورد بحث قرار گرفته اند.
این مطالعات در سالهای 1978 و 1982 صورت گرفتند. از زمانی كه چگونگی تهدید ایدز در مبتلا كردن مردان و زنانی كه مایل به ملاقات هم، رفتن به آپارتمان، یا در شرایط غیر منتظره جنسی قرار گرفتن دنبال شد، این مسئله اهمیت یافت.
پیش زمینه كلی
با توجه به نگرشات كلیشه ای فرهنگی، مردان برای رابطه جنسی علاقمندتر هستند، این زنانند كه محدودیتها در چنین فعالیت هایی قائل می شوند (مك كورمیك[1]، 1979، هاتفیلد،[2] 1983، و پپلین،[3] 1983). صاحب نظران از گوناگونی در نسبت با این اظهار نظر موافق بوده اند. آنچه كه آنان اختلاف نظر دارند در این مورد است كه چرا چنین تفاوت هایی در جنسیت وجود دارد. محققان مصاحبه و اطلاعات ارتباطی زیادی را جمع آوری كرده اند كه حمایت فراوانی را برای این موضوع مورد بحث فراهم ساخته اند. با این وجود، هیچگونه حمایت عملی برای این فرضیه وجود ندارد. در این تحقیق، آزمایشی تجربی از این موضوع را گزارش می دهیم.