كتابخانه ها و مراكز اسناد در عصر هخامنشی
كتابخانه ها و مراكز اسناد در عصر هخامنشی
احداث كتابخانه های عظیمی را به ایانیان نسبت داده اند،از آن جمله اند:كتابخانه "دژ نپشت"یا گنجینه آثار و مواریث مكتوب در تخت جمشید و دیگر"گنج شیپیكان"یا "آرشیو شیزیكان" در آذربایجان است. این گنجینه ها محل نگهداری منابع آثار و مواریث فرهنگی و علمی ایرانیان بوده و در حفاظت و حراست از آنها همانند مراقبت از كاخ های سلطنتی و گنجینه های پولی هخامنشیان،كوشش و دقت می شده است.در تاریخ از گنجینه یا آرشیوی به نام "اگره" در هگمتانه (همدان) نام برده شده است كه محل نگهداری نوشته ها،اسناد و دفاتر شاهی بوده است.روایت شده است در گنج دژ نپشت مخازن كتاب در زمینه های علوم مختلف همراه با نوشته های دینی ایرانیان نگه داری می شده كه پس از بر افتادن ایران به دست اسكندر و سربازان مقدونی،این گنجینه بر اثر آتش سوزی،به كلی نابود و به تلی از خاكستر تبدیل شد.
هرودت نیز در تواریخ خود از وجود دفاتر دقیق شاهی در ایران سخن گفته است. كما اینكه كتزیاس از دفاتر،اسناد و نوشته هایی كه در مخزن دربار بود استفاده كرد و تاریخ را نوشت.
وجود این گنجینه های ذی قیمت علمی و فرهنگی در ایران توسط دیودور سیسیلی و پلو تارك نیز تایید شده است.
داریوش یكم در دربار خود دارای یك بایگانی منظم و گسترده ای بوده است كه در آن اسناد مالی و فرهنگی پیش از وی نیز نگه داری می شده است،از جمله اسناد مربوط به یازسازی معابد یهودیان در اورشلیم و مناطق دیگر. از داریوش فهرستهای به جای مانده كه در آن از چگونگی ساختن بناها و اجرت كارگران و معماران و نوع تغذیه آنها صحبت شده است.
جهت دریافت فایل كتابخانه ها و مراكز اسناد در عصر هخامنشی لطفا آن را خریداری نمایید