مقایسه سلامت روان در بین دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان پرورشگاهی و دارای خانواده
چكیده
هدف از تحقیق حاضر مقایسه سلامت روان در بین دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان پرورشگاهی و دارای خانواده شهرستان رشت است كه جامعه آماری مشخص شده عبارتند از دانش آموزان دختر اول دبیرستان شهررشت است كه از بین 2761 نفر كه كل جامعه آماری دانش آموزان درای خانواده و 889 نفر جامعه دانش آموزان پرورشگاهی هستند از این بین 150 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیده و جهت سنجش این آزمودنیها پرسش نامه سلامت عمومی گلدنبرگ كه دارای 28 سوال چهار گزینه ای است استفاده گردیده و نمرات خام آن بدست آمده و جهت آزمون فرضیه ها از روش آماری t متغیر مستقل استفاده گردیده كه نتایج بدست آمده حاكی از آن است كه بین سلامت روانی و اضطراب و افسردگی و نشانه های بدنی در بین دانش آموزان سال اول دبیرستان تفاوت معنی داری وجود دارد .
فصل اول
كلیات تحقیق
مقدمه
اعتقاد كامل داریم كه تندرستی یكی از نعمتهای بزرگ در زندگی انسان است و نمی توان منكر شد كه سلامتی روانی در رده بالاترین نعمتها است . افرادی كه به نحوی با بیماران روانی ، عقب ماندگان ذهنی ، معتادان به مواد مخدر و الكل سر و كار دارند به این امر اعتقاد كامل دارند بدیهی است بیماریهای روانی مخصوص به یك قشر و یا طبقه خاصی نبوده و تمام طبقات جامعه را شامل می گردد . بیماری روانی ، كارگر ، كارمند ، محصل ، مهندس نمی شناسد و به عبارت دیگر امكان دارد ابتلا به ناراحتی های روانی برای همه افراد جامعه وجود دارد و هیچ انسانی از فشارهای روانی و اجتماعی مصون نیست و به عبارت دیگر در برابر بیماریهای روانی مصونیت نداشته و ندارد به طوركلی باید گفت وجود یك بیمارروانی به كار عادی و اقتصاد خانواده لطمه شدید وارد می كند از لحاظ روابط انسانی سایر افراد خانواده را دروضع ناراحت و تاسف آوری قرار می دهد و خانواده باید صرفنظر از مخارج هنگفت و صرف وقت فشار روانی شدیدی را برای نگهداری بیمار خود تحمل كند و هدف از سلامت روان ارشاد و راهنمایی و آشنا ساختن مردم به اصول و روابط صحیح انسانی و بر حذر داشتن آنها از مخاطراتی است كه سلامت روان را تهدید می كند متخصصین بهداشت روانی آموزش بهداشت همگانی را اساسی ترین روش پیشگیری اولیه می دانند شخص سالم احساس می كند كه افراد اجتماع او را دوست دارند و به او احترام می گذارند و او نیز متقابلاً به آنها احترام گذاشته و آنها را دوست دارد . فرد غیر عادی اظهار می كند به كسی اعتماد ندارد ، اجتماع برای او ارزش قائل نیست او دوست خود و واقعی نداشته و ندارد . به افراد اجتماع بد بین بوده و نسبت به آنها سوء ظن دارد و روی این اصل برای خود نیز ارزش قائل نیست هدف اصلی از سلامت روان تقویت فكر و اصلاح رفتار افراد است لذا بر اساس این اصول باید به شخصیت و حیثیت دیگران احترام گذاشت و نسبت به دیگران گذشت و بردباری داشت و این اصل را قبول كرد كه افرا اجتماع از هر صنفی و در هر موقعیتی باشند می توانند مثمر ثمر باشند و اجتماع می تواند به نحو مفیدی از آنها استفاده كند و عدم قبول این اصول باعث پیدایش عقیده خود كم بینی ، عدم اعتماد به نفس ، نا امنی و سوء ظن و عدم سازش شده است ( میلانی فر – 1381 ) .
بیان مساله
شناختن توانایی ها و محدودیت های فردی و اجتماعی و واقع بین در رسیدن به هدف یكی از اصول سلامت روان كه شخص با واقعیت زندگی روبرو شود، خود را همانطور كه هست بشناسد و قبول كند و كشمكش با واقعیت اغلب سبب بروز اختلال روانی می گرد به این صورت كه نوجوانان دارای خانواده و نوجوانان پرورشگاهی می توانند در معرض این موضوع قرار بگیرند به این صورت كه نوجوانان پرورشگاهی در صورت عدم موفقیت در كشمكش با واقعیت پیش آمده حتماً دچار عدم سلامت روان خواهد شد . شخص سالم باید علاوه بر استفاده از خصوصیات مثبت و برجسته به محدودیت و نواقص خود آشنایی كامل داشته باشد كه این محدودیت ها زیاد مانند نواقص و عوارض جسمانی هستند و در برابر اینها همه افراد یك نوع واكنش نشان نمی دهد گروهی واقعیت را قبول می كنند و به زندگی عادی خود ادامه می دهند و از فعالیت خودداری نمی كنند و سعی می كنند كه تعادل طبیعی بین خود و حرفه شان را به خوبی برقرار كند كه تمام این مطالب نشان می دهد كه آیا افراد می توانند دارای سلامت روانی در زندگی باشند یا نه و به خصوص جوانان و نوجوانان كه در معرض نافرجامیها ممكن است قرار بگیرند می توانند سلامت خود را حفظ كند كه در این میان مخصوصاً نوجوانانی كه به دور از مراقبت و توجه والدین خود در محیط های پرورشگاهی مورد تربیت قرار می گیرند و همین طور نوجوانانی كه زیر سایه والدین خود به زندگی می پردازند می توانند از لحاظ سلامت روان و بهداشت روانی در یك رده باشند ( میلانی فر – 1380 ) .
اهمیت و ضرورت تحقیق
پی بردن به شخصیت ، قابلیتها و توانایی ها یا خود پنداری از مهمترین مسایل سلامت روان است و تصور مثبت و متعادل از خود داشتن نشانه سلامت روان و تصور منفی و نامتعادل از خود به معنای روان ناسالم قلمداد می شود، شخص در وهله اول باید بداند كیست و دارای چه عواطف ، ادراكات و احساساتی است و ون خود پنداری در اثر یادگیری به وجود می آید و به اصطلاح آموختنی است لذا تجارب گذشته و نقش اولیاء همانطور كه ذكر شد باعث می شود كه نوجوان به قضاوت درباره خود پی ببرد و از خود ارزیابی به عمل آورد و اعتماد به نفس پیدا می كند ولی اگر ارزیابی ناپسند و تحقیر كننده شود و در نوجوان باعث پیدایش عقده های خود كم بینی شود كه نمونه هایی از این مشكلات مانند عدم برخورداری از جهت والدین در زمان حساس زندگی خود كه این عامل و دوری از محیط گرم خانواده و سپری كردن عمر در یك محیط نه چندان گرم و با محبت می تواند بوجود آورند مشكلات روانی در نوجوان گردد كه امید است با پژوهش های انجام شده بتوانیم نیازهای نوجوانان پرورشگاهی را شناسانده و اینكه در مواردی آنچنان با آنها رفتار كنیم كه بتوانیم از یك نوجوان پرورشگاهی به عنوان یك فرد نمونه به حساب بیاوریم زیرا كه این محیط ها و دوری از محبت والدین باعث تشكیل رفتارهای ضد اجتماعی در افراد پرورشگاهی می شود و ممكن است خطرات جدی اجتماعی گریبانگیر آنها شود یا افرادی جنایتكار – مجرم به حساب بیایند كه با تحقیقات تازه و انجام شده باید نیازها و عقده های آنها شناخته و در جهت مثبت قدم برداریم .
اهداف تحقیق
هدف از تحقیق مقایسه سلامت روان نوجوانان 15 ساله دختر دارای خانواده و پرورشگاهی است و اینكه آیا سلامت روان در بین نوجوانانی كه حضور پدر و مادر خود را به وضوح مشاهده می كند بیشتر از نوجوانانی است كه به دلایل مختلف بدور از خانواده رشد یافته اند ؟
سوال مسئله
1- آیا بین سلامت روان نوجوانان دختر 13-15 ساله دارای خانواده و نوجوانان دختر پرورشگاهی تفاوت معنی داری وجود دارد ؟
فرضیه تحقیق
فرضیه اصلی
بین سلامت روان نوجوانان 13-15 ساله دختر دارای خانواده و نوجوانان دختر پرورشگاهی تفاوت معنی داری وجود دارد .
سه بعد سلامت روان را نیز به عنوان فرضیه فرعی در نظر می گیریم .
فرضیه فرعی
1- (A ) : نشانه های بدنی
2- ( B ) : اضطراب
3- (D ) : افسردگی
متغیرها
سلامت روان متغیر وابسته
سن نوجوانان دختر 13-15 ساله متغیر كنترل
نوجوانان دارای خانواده و بدون خانواده متغیر مستقل
تعاریف نظری و عملیاتی واژه ها و مفاهیم
سلامت روان عبارتنداز سازش فرد با جهان اطرافش به حداكثر امكان به طوری كه باعث شادی و برداشت مفید و موثر به طور كامل شود و سلامتی روان عبارت است از اینكه فرد چه احساساتی نسبت به خود ، دنیای اطراف محل زنگی ، اطرافیان مخصوصاً با توجه به مسئولیتی كه در مقابل دیگران دارد چگونگی سازش وی با درآمد خود و شناخت موقعیت مكانی و زمانی خویشتن است ( شاملو 1380 ) .
در این پژوهش سلامت روانی عبارت است از نمره ایست كه آزمودنی از آزمون GHQ به دست می آورد .
نوجوانان دارای خانواده خانواده عبارتند از : نوجوانانی كه در چهار چوب خانواده زندگی كرده و دارای پدر و مادر و خواهر و برادر هستند و نوجوانان پرورشگاهی عبارتند از نوجوانانی كه بدور از محبت مادری و پدری و بدون احساس از محبت در محیط پرورشگاه با افراد بزرگسال و نوجوانان دیگر همانند خود زندگی می كنند ( گنجی – 1380 ) .
فصل دوم
پیشینه و ادبیات تحقیق
تعریف بهداشت روانی
بهداشت روانی[1]، روانپزشكی پیشگیر[2] ، بهداشت روانی اجتماعی[3] ، و یا روانپزشكی اجتماعی[4] ، به كلیه روشها و تدابیری اطلاق می شود كه برای جلوگیری از ابتلاء و درمان بیماریهای روانی و توان بخشی بیماران روانی موجود به كار می رود .
دو واژه اخیر بعد از سومین انقلاب در روانپزشكی [5] از سال 1963 كه باعث ایجاد مراكز جامع روانپزشكی در مناطق جغرافیایی و با جمعیتی معین گردیده بكار می رود .
مشكل تعریف
مشكل تعریف بهداشت روانی از آنجا سر چشمه می گیرد كه هنوز تعریف صحیح و قابل قبولی برای بهنجاری [6] نداریم . البته تعاریف و نقطه نظرهای زیادی با توجه به شرایط و موقعیتهای اجتماعی ، سنن و فرهنگ برای بهنجاری شده است ( میلانی فر – 1379 ) .
مختصری درباره تاریخچه و پیشینه بهداشت روانی در ایران
اگر چه از تاریخچه ی بهداشت روانی در ایران اطلاعات كافی دردسترس نیست ولی از مدارك ناكافی به دست آمده با توجه به اعتقادات مذهبی ، سنتی و علمی آن زمان در كشورهای ایران و عربی می توان قبول كرد كه رفتار با بیماران روانی به نحو مطلوب انجام می شده و از زمانهای قدیم محلهایی برای نگهداری بیماران روانی وجود داشته است . اكثر تصورها این است كه علوم پزشكی یونان در نگرش كشورهای عربی زبان و ایران تاثیر گذارده ولی شواهدی وجوددارد كه حتی در قرن 6 و 7 مدارس پزشكی در ایران وجود دارد و از كتابهای یونانی حتی به صورت ترجمه در این مدارس استفاده می شده . تجاوز و تاخت و تاز اعراب در قرن 7 به كشورهای آسیایی از جمله ایران و حتی اسپانیا باعث شده كه آثار موجود از بین برود . از زمان ساسانیان در جندی شاپور اهواز برای بیماران روانی مكان مخصوصی ترتیب یافته و در قرن هشتم چندین بیمارستان در بغداد وجود داشته است و از مسافرینی كه از این كشورها به اروپا می رفتند و یاجهت سیاحت به این كشورها آمده و بر می گشتند شواهدی در دسترس است كه درمان بیماران در بیمارستان ها به نحو ممكن البته با روش آن زمان انجام می گرفت . در اینبیمارستانها ، باغها ، حوضخانه ها ، حمام ، موزیك ، كشاورزی وجود داشته واز عطریات داروهای مقوی و اشتها آور گیاهی جهت درمان استفاده می شد مطابق رسم یونان این بیمارستانها با مدارس پزشكی وابستگی نزدیك داشته و این وسایل برای فقرا و متمولین یكسان بوده و بیشتر بیماران را بیماران مانیاك و پرسیو تشكیل می داده است .
در دوران اسلام پزشكان و نویسندگان مهم آن زمان مانند ذكریای رازی[7] و ابوعلی سینا[8] را می توان نام برد كه نوشته های آنان غیر از عربی به زبان یونانی لاتین و زبانهای دیگر ترجمه شده و در دسترس مردم مغرب زمین قرار گرفته و با استقبال آنان روبرو شده است .
محمد ذكریای رازی ( 330-240 هجری قمری یا 910 -820 میلادی ) در شهر ری به دنیا آمده و پس از آموختن فلسفه ، نجوم و شیمی برای فرا گرفتن طب به بغداد رفت كه در آن زمان مركز بزرگی برای آموختن علم طبیعی ، شیمی و پزشكی بوده است . پس از تكمیل دانش پزشكی رازی به ری برگشت و به درمان بیماران پرداخت و حتی بیمارستان شبیه بیمارستان بغداد در شهر ری بر پا كرد به تدریس و آموزش پزشكی پرداخت . رازی به علت نامعلومی به بغداد برگشت و ریاست بیمارستان بغداد را عهده دار شد . به نظر می رسد كه رفتن او به بغداد یكی به علت دعوت خلفای آن زمان از عراق و دیگری عدم توجه مردم به كارهای او در ایران بوده است . رازی صرفنظر از پزشك بودن شیمیدان و كیمیاگری برجسته بوده است كشف الكل از تقطیر مواد نشاسته ای و اسید سولفوریك از بزرگترین كشفیات اوست و او به كیمیاگری نیز معروف است . از تالیفات مهم رازی دو كتاب معروف مربوط به طب بنام الحاوی و كتاب منصوری و رسالاتی درباره امراض باطن و كتابی درباره حركات نفسانی ، اوهام ، حركات عشق و طب روحانی را می توان نام برد .
ابوعلی سینا (428-371 هجری قمری یا 1008 -951 میلادی ) نیز مانند زكریای رازی برای بیماران روانی ( دیوانگان آن زمان ) كه آنها را مریض دماغی نیز می گفتند دستورات دارویی تجویز می كرد . ابوعلی سینا برای درمان بیماران روانی عقیده به تلقین داشت و به عقیده اكثر مورخان بخیه و پیوند اعصاب را برای اولین بار عرضه كرده است . از تالیفات ابولی سینا می توان به كتاب قانون ( كتاب طب ان زمان ) كه معروفیت جهانی دارد اشاره كرد . این كتاب باعث شد پزشكی اعراب شهرت جهانی بیابد و تا چندین قرن مرجع پزشكان شرق و غرب باشد . این كتاب در قرن 12 میلادی به لاتین ترجمه و پانزده بار تجدید چاپ شده و تا اواسط قرن هفدهم (1650) در تمام دنیا به منزله اصول علوم پزشكی شناخته شده و در مراكز پزشكی اروپا تدریس می شد طب امروزی ادامه طب ابوعلی سینا است . در این كتاب فصولی برای بیماریهای روانی وجود دارد كه تا چند قرن در كتب اروپایی چنین چیزی به چشم نمی خورده است .
كتاب دیگر او نام « شفا » كه مربوط به فلسفه است و تا سال 1300 تدریس طب و فلسفه ( حكمت قدیم ) با هم توام بوده است. در مور مزاجها ابوعلی سینا به چهار نوع ملانكولی ( دموی ، صفراوی ، بلغمی و سورائی ) اشاره كرده و آنها را جزء ابعاد سرشتی در سایكو پاتولوژی بیماری ای روانی دانسته است ( میلانی فر – 1379 ) .
در سال 1267 شمسی دارالشفایی دریزد به فرمان خواجه شمس الدین محمد صاحب دیوان در باغی مشجر و بزرگ نباشد . این بیمارستان دارای بخشهای مخصوص برای بیماران روانی ، حوضخانه ، مجالس المجانین بوده است . تا سال 1293 به علت جنگهای داخلی و هجوم قبایل بیگانه پیشرفت بهداشت روانی انجام نگرفت ودر این سال در بیمارستان سینای فعلی ( ابوعلی سینا ) كه یك بیمارستان عمومی است محل كوچكی در زیر زمین ودالان بیمارستان به بیماران روانی اختصاص یافت كه فقط تكافوی پذیرش عده قلیلی از بیمارستان روانی ثروتمند را داشت . در سال 1297 نگهداری و سرپرستی بیماران روانی و جلوگیری از حوادث ناگوار (1) به شهربانی واگذار شد و باغی در اكبر آباد تهران ( خیابان سینای فعلی ) به صورت « دارالمجانین » یا اولین بیمارستان روانی در تهران ایجاد شد. در سال 1319 سازمان جدید دانشكده پزشكی توسط پرفسور ابرلین تاسیس و با ایجاد كرسی بیماریهای روانی و تدریس بیماریهای روانی در دانشكده پزشكی تهران ، تدریس روان شناسی در دانشكده ای عالی و دانشكده ی ادبیات به مورد اجرا گذشته شد.
در سال 1325 بیمارستان روز به در خیابان سی متری جهت بیماران نسبتا ً آرام روانی اختصاص یافت و در سال 1339 بیمارستان روز با وسایل مدرنیته در ساختمان جدید شروع به كار كرد. این بیمارستان از طرف دانشكده پزشكی تهران اداره می شود.
در سال 1336 برنامه های روان شناسی و بهداشت روانی از رادیوی ایران آغاز شد ودر سال 1338 اداره ی بهداشت روانی در اداره كل بهداشت وزارت بهداری تشكیل شد.
در سال 1343 اولین مركز بهداشت روانی تهران از طرف اداره ی بهداشت روانی وزارت بهداری در خیابان هدایت تاسیس شد و بیمارستان را به طور سرپایی پذیرا گردید .
برای اولین بار طرح ادغام خدمات بهداشت روانی در خدمات اولیه بهداشتی[9] در شبكه بهداشت و درمان شهر رضا ( استان اصفهان ) شروع شد و چون موفقیت این طرح مورد تایید نمایندگان سازمان بهداشت جهانی قرار گرفت لذا بهداشت روانی به عنوان اصل نهم خدمات اولیه بهداشتی در كشور اعلام و اجرای طرح كشوری بهداشت روانی در استانهای دیگر كشور آغاز شد .بر حسب این طرح توسط بهورزان آموزش دیده در خانه بهداشت واقع در روستا بیماریابی انجام می گیرد و بیمار به مركز بهداشتی و درمان روستایی در مركز بخش معرفی می شود . در این مركز پرونده شرح حال روانپزشكی برای بیمار تهیه و پر می شود و بیمار به پزشك مركز معرفی می شود .
در صورتیكه بیمار بیماری ساده ای داشته باشد دستورات لازم بهداشتی و درمانی به او داده می شود و در صورتیكه بیمار مبتلا به بیماری های روانی یا عصبی شدید باشد به كلینیك روانپزشكی واقع در پلی كلینیك شهرستان معرفی می شود . این كلینیك دارای یك روانپزشك و یك روانشناس است كه پس از معاینه كامل دستورات سر پایی به بیمار می دهند و در صورتیكه بیمار احتیاج به بستری شدن داشته باشد به بخش های روانپزشكی مركز استان معرفی می شود و تمام اقدامات انجام شده به اطلاع مراكز قبلی داده می شود.
خانه بهداشت ( روستا – بهورز ) مركز بهداشتی درمان روستایی ( مركز بخش – پزشك )
بخش های روانپزشكی و بیمارستان ( مركز استان ) پلی كلینیك و كلینیك روانپزشكی ( شهرستان – روانپزشك )
با اجرای این طرح خدمات بهداشت روانی از حالت تمركز در بیمارستانهای روانی خارج شده و در سطح كل كشور به مورد اجرا گذاشته می شود و به نام خدمات بهداشت روانی اجتماعی[10] گفته می شود .
طبق گزارش دفتر بهداشت روانی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكی در حال حاضر 200 مركز روانپزشكی در ایران فعالیت دارند . تعداد پزشكان ایران حدود 24000 نفر می باشد كه از بین آنان فقط 385 نفر روانپزشك هستند و با توجه به كل جمعیت ایران برای هر یك میلیون نفر 5 تا 6 روانپزشك داریم و به همین علت 85 درصد بیماران روانی به پزشكان غیر روانپزشك مراجعه می كنند . در حدود بیست بیمارستان عمومی دارای بخش روانپزشكی هستند تعداد تخت های بیمارستان در كشور 89000 می باشد كه تعداد 5850 از آنها به بیماران روانی اختصاص یافته است . بخش های اورژانس روانپزشكی جا نیافتاده و مراكز توان بخشی جوابگوی احتیاجات بیماران نیستند ( میلانی فر – 1379 )
پزشكان و افرادی كه با دید پزشكی به مسئله نگاه می كنند بهنجاری یا سالم بودن را نداشتن علائم بیماری[11] تلقی می كنند و به عبارت دیگر سلامتی و بیماری را در دو قطب مخالف یكدیگر قرار می دهند و برای اینكه فردی سالم بیمار شود بایستی از قطب سالم به قطب مخالف برود . این امر در بعضی از بیماریهای منجمله بیماریهای عفونی ممكن است صادق باشد ولی در بیماریهای روانی صادق نیست . عدم وجود علایم بیماری روانی و یا از بین رفتن علایم بیماری در اثر درمان به این معنی نیست كه فرد از سلامت روانی كامل برخوردار و به اصطلاح سالم است . بیماران مبتلا به صرع ، جنون ادواری ، وانواع افسردگی ها و نظایر آن از این قبیلند . البته این موضوع منحصر به بیماریهای روانی نیست و در اكثر بیماریهای جسمانی نیز صدق می كند .
بیماران مبتلا به فشار خون و یا بیماری قند و غیره اگر به علت استفاده از دارو ، فشار خون عادی و یا قند خون در حد طبیعی دارند دلیلی بر سلامتی آنها نیست چون قطع درمان باعث پیدایش و برگشت علایم بیماری خواهد شد.
پزشكان و روانپزشكان بهداشتی [12] كه در سازمانهای بهداشتی با طب پیشگیری و برنامه های اجرایی سر و كار دارند و به اصطلاح دید بهداشتی دارند مانند اپیدمیولوژیست ها برای تعریف بهنجاری از نرمال میانگین[13] با زنگوله منحنی توزیع عمومی استفاده می كنند و افراد را با خصوصیات افراد میانگین مقایسه می كنند . این روش جنبه بالینی و درمانی نداشته و جنبه آماری دارد . به علاوه تعیین خصوصیات افراد میانگین كه از طریق آماری به دست می آید خود مسئله قابل بحثی است روانپزشكان فری را از نظر روانی سالم می دانند كه تعادلی بینرفتارها و كنترل او در مواجه با مشكلات اجتماعی وجود داشته باشد[14]. از این دیدگاه انسان و رفتارهای او د مجموع یك سیستم در نظر گرفته می شود كه بر اساس كیفیات تاثیر و تاثیر متقابل عمل می كند . با این دید سیستمیك ملاحظه می شود كه چگونه عوامل متنوع زیستی انسان بر عوامل روانی اجتماعی او اثر گذاشته و بالعكس از آن تاثیر می پذیرد . به عبارت دیگر در بهداشت و تعادل روانی انسان به تنهایی مطرح نیست بلكه آنچه مورد بحث قرار می گیرد پدیده هایی است كه در اطراف او وجود دارند و بر جمع سیستم و نظام او تاثیر می گذارند و از آن تاثیر می گیرند . پس از دید روانپزشكان سلامتی عبارت است از تعادل در فعالیت های زیستی ، روانی و اجتماعی افراد كه انسان از این تعادل سیستمیك و ساختارهای سالم خود برای سركوب كردن و تحت كنترل درآوردن بیماری استفاده می كند ( میلانی فر – 1379 ) .
جهت دریافت فایلمقایسه سلامت روان در بین دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان پرورشگاهی و دارای خانواده لطفا آن را خریداری نمایید